بررسی غلظت سرمی tnf-α در بیماران مبتلا به هپاتیت c مزمن و ارتباط آن با ایجاد فیبروز کبدی

سابقه و هدف: پلی مرفیسم های ژن tnf می توانند بر فعالیت ویروس هپاتیت c در بیماری مزمن کبدی تاثیر بگذارند. در این مطالعه ارتباط بین سطح سرمی tnf-α و بیماری هپاتیت مزمن c مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: ارتباط بین سطح سرمی tnf-α و مرحله بندی فیبروز/نکروز التهابی و همچنین ارتباط آن با اندکس های آنتروپومتریک (اندکس توده بدن (bmi)، نسبت دور کمر به لگن (whr)، دور کمر، دورلگن، سن و جنس)، اندکس های بیوشیمیایی (سطح سرمی تری گلیسیرید، کلسترول، fbs، homa-ir، ast و alt، انسولین، پپتید–c، سطح homa-ir، شمارش پلاکت و inr) و سایر یافته های آسیب شناسی (رسوب آهن در کبد، استئاتوز) در 60 بیمار مبتلا به هپاتیت c بررسی شد. یافته ها: میانگین سنی بیماران در زمان مطالعه 8/11±6/36 سال و میانگین سنی بیماران در زمان تشخیص هپاتیت c 6/10±9/34 سال بود. 50 بیمار ( 3/83%) مرد و 10 بیمار (7/16%) زن بودند. میانگین سطح سرمی tnf-α pg/ml30± 13/31 (محدوده طبیعی: pg/ml 66-5) بود. سطح سرمی tnf-α ارتباط معنی داری با متغیرهای دموگرافیک (سن، وزن، قد، bmi ، whr، دور کمر و دور ران)، متغیرهای بیوشیمیایی (تری گلیسیرید، کلسترول، fbs، homa-ir، انسولین، پپتید c، پلاکت، inr، فریتین، ترانسفرین، آهن سرم) و نمره دهی آسیب شناسی، stage، grade و وجود استئاتوز و رسوب آهن در کبد نداشت. سطح سرمیtnf-α با مصرف مواد مخدر و الکل ارتباط آماری معنی داری داشت (به ترتیب 008/0=p و 017/0=p). با استفاده از مدل رگرسیون خطی، fbs، تری گلیسیرید، آهن سرم، پپتید c، قد و بیلی روبین توتال و مستقیم ارتباط معنی داری با سطح سرمی tnf-α داشتند (به ترتیب 12/0=p، 12/0=p، 12/0= p،040/0= p،049/0= p،046/0= p،045/0=p). نتیجه گیری: tnf-α سرمی با قند ناشتای خون، تری گلیسیرید، آهن سرم، پپتید c، بیلی روبین توتال و مستقیم، قد، مصرف الکل و مواد مخدر در ارتباط است و ارتباط معنی داری با مرحله بندی فیبروز/ نکروز التهابی کبد ندارد.